Over wezenloze zielen – Merel de Keyzer

Titel: Over wezenloze zielen
Auteur: Merel De Keyzer
Uitgeverij: Willowtreez
Jaartal: 2018
Aantal pagina’s:  222 pagina’s
ISBN: 9781386914327            
Genre: Fairytalefantasy
Prijs: €17,95
Oordeel:

---

Er was eens…

Ergens ver weg, diep in het Zwarte Woud, het dorpje Flüstern. Ooit viel dit dorp onder het toezicht van de mysterieuze graaf van Nebelburg. Niemand van de dorpsbewoners had hem ooit gezien, maar iedereen kende zijn donkere vervallen kasteel dat hoog in de bergen stond. Ondanks de geruchten en enge verhalen, die aan de kinderen werden verteld voor het slapen gaan, wist niemand wat er zich werkelijk afspeelde achter de oude kasteelmuren.

Daar in Flüstern, vlakbij de Flüsternsee, woonde een meisje met haren als koren en ogen zo groen als lenteblaadjes. Door haar volk onbegrepen en ongeschikt gevonden voor het huwelijk. Dit meisje zou zonder dat zij het wisten hun levens en dat van de graaf voorgoed veranderen.

Haar naam was Sieglinde en dit is haar verhaal…

---

Willowtreez presenteert dit najaar een nieuwe genre namelijk: Fairytalefantasy. Een genre die nog niet eerder bekend was en het is aan Merel De Keyzer om het aan ons voor te stellen met haar duistere sprookje. Is het haar gelukt om mij enthousiast te maken?

Dankzij Willowtreez had ik de eer ‘Over wezenloze zielen’ te mogen lezen, ver voor de releasedatum, dit heeft mijn mening niet beïnvloed. Persoonlijk houd ik veel van sprookjes of dit nou ala Disney “Ze leefde nog lang en gelukkig” of de gruwelijke sprookjes van de gebroeders Grimm. En Over wezenloze zielen is een goede middenweg.

Sieglinde is een 19-jarig meisje dat in het dorpje Flüstern woont. In dit dorpje geloven ze in oud bijgeloof en vertellen ze volksverhalen. Ondanks dat Linde een goed leven leid, is ze erg ongelukkig. Vanwege lichamelijke redenen zou ze nooit kunnen huwen en dit doet haar erg veel pijn aangezien ze verliefd is op haar beste vriend. Hierdoor besluiten haar ouders haar naar nebelburg te sturen, om daar als dienstmeisje voor een onbekende graaf te werken waar het dorp zo zijn verhalen over heeft. Geen goede helaas.

Over wezenloze zielen heeft mij positief verrast. Het geeft je het gevoel dat je een “ouderwets” sprookje aan lezen bent, denk hierbij aan ‘het meisje met de zwavelstokjes’, dankzij de klassieke schrijfstijl van ‘De Keyzer’.

In het begin had ik moeite met haar schrijfstijl, vooral vanwege enkele schoonheidsfoutjes en/of vanwege haar keuze qua zinsopbouw. Desondanks kwam ik na een paar hoofdstukken in een fijn leesritme en kon ik hem maar met moeite wegleggen. Hierdoor heb ik hem binnen een paar uur uitgelezen en kijk ik met bewondering terug naar het verhaal. Is het, het beste duistere sprookje dat ik ooit heb gelezen? Nee, maar die zijn meestal geschreven door auteurs met tonnen meer ervaring. Hierdoor ben ik ongelofelijk trots op dit aanstormend talent dat met haar creativiteit een legende heeft neergezet die bewonderingswaardig origineel is. Hier en daar moet de Keyzer misschien nog werken aan haar zinsopbouw maar verrassend genoeg haalt dit haar verhaal niet naar beneden.

Merel De Keyzer heeft met dit boek laten zien wat zij in haar mars heeft. Ik zie haar als een aanstormend talent dat het sprookjesgenre, zoals wij het kennen, wel eens op zijn kop kan zetten. Geen geforceerde “lang en gelukkig” maar een einde die passend is bij het verhaal. Willowtreez heeft met dit boek een ruwe diamant in handen.

De Keyzer is een auteur om in de gaten te houden. Ik geef dit boek welverdiende 4 diamantjes.

liefs,
Manuela