Al vroeg in het leven een passie ontdekken. Verhalen verzinnen. Verhalen waarin je je fantasie en creativiteit kwijt kunt.
Het lijkt me heerlijk om alle wonderlijke verhalen die in mijn hoofd tollen op papier te krijgen maar auteur worden.., dat is niet aan mij besteed.
Maar Johan Lubbers heeft die gave wel. Maar waar haalt hij zijn inspiratie vandaan?
Vandaag neemt hij jullie mee in zijn reis tot auteur.
Het schrijven zit al lange tijd in mijn bloed. Ik verzon verhalen terwijl ik in de bossen speelde en toen ik veertien was schreef ik mijn eerste echte verhaal. Het ging over discriminatie over van een fantasyvolk door de andere volkeren. Daarna volgde een verhaal in de ruimte, geïnspireerd op de legende van Troje.
Tijdens mijn studententijd kwam het schrijven echter op de achtergrond te staan. Ik was te druk met studeren, met mijn vrienden en met mijn vriendin. De droom van het worden van een auteur verwaterde en voor een tijd leek het alsof ik een andere weg zou inslaan. Ik studeerde Politicologie en Journalistiek en ik verwachtte in dit vakgebied terecht te komen.
Mijn vriendin werd tijdens mijn studententijd helaas ziek, ze had weinig energie en voor haar zorgen werd steeds belangrijker. Een paar jaar konden ze niet vinden wat er aan de hand was, totdat het ineens slechter ging en er uitzaaiingen van kanker werden gevonden. Te laat om er iets aan te doen, ze overleed de volgende dag.
Ik vertel dit omdat ik door dit verlies ging revalueren wat ik echt belangrijk vond en wat ik wilde bereiken. De droom van het schrijven van een boek werd weer springlevend. Ergens las ik de zin ‘de komeet bevat de bouwstenen van het universum’. Als je een connectie met een komeet zou hebben, zou je een connectie met het universum kunnen hebben. Maar hoe zou je die connectie krijgen en wat zou je ermee doen? Hieruit ontstond het magiesysteem van mijn fantasyserie De Komeet.
Vanuit het magiesysteem schreef ik het verhaal doktoren van de staat. Een boek over magie en de gezondheidszorg, maar ook over verlies. Elk personage heeft daar op de een of andere manier wel mee te maken en gaat daar verschillend mee op. Ik had het op het moment van schrijven niet door, maar het schrijven van doktoren van de staat was voor mij een manier om mijn verlies te verwerken.
Na een half jaar reizen door Azië (waarin ik mijn volgende boek Vergane Glorie schreef) kwam ik terug in Nederland. Enkele mensen hadden intussen doktoren van de staat gelezen en waren enthousiast. Ik ging zoeken naar een uitgever en vond al snel op het internet uitgeverij Zilverbron. Deze uitgeverij richt zich op Nederlandstalig talent en geeft debutanten een kans. Waarom zou je Engelse boeken vertalen naar het Nederlands als er zoveel mooie boeken op de plank liggen bij onze landgenoten? Die missie sprak mij erg aan en ik zocht Zilverbron op tijdens Comic Con. De schrijvers leken het zo gezellig te hebben, dat ik niets liever wilde dan daar onderdeel van zijn.
Ik leverde mijn manuscript in bij de uitgeverij en vrij snel hoorde ik dat Zilverbron het boek graag zou willen uitgeven. Na een jaar van herschrijven en redactie was het dan zover: een aantal exemplaren van mijn debuut werden bij me thuis bezorgd! Dat was zo cool, het verhaal wat al die tijd alleen in je hoofd en op de computer heeft geleefd fysiek in je handen hebben. En hoe mooi was het dat hoofdpersoon Myrthe, qua uiterlijk gebaseerd op mijn overleden vriendin, groots op de kaft stond.
Intussen zijn we meer dan twee jaar verder en zijn er nog twee boeken van mij verschenen. Ook sta ik samen met de andere schrijvers van Zilverbron op beurzen en werk ik aan mijn vierde boek. Ik kan niet wachten om deze ook weer te delen met lezers!
Liefs, Manuela
Diamondpages 